Test: Marin B-17 2 2018

B-17, znany też jako „Flying Fortress”, to amerykański bombowiec z czasów II wojny światowej. Z kolei Marin B-17 to jeden z pierwszych fulli MTB na rynku (to już 20 lat!), z czasów panowania fioletowych rogów na kierownicy i rowerów wymykających się klasyfikacji. A czym jest najnowsza interpretacja tego modelu? Właśnie tym. Tylko bez rogów i bomb.

Marin B-17 2 – co to za rower?

Marin B-17 2018 powstał na platformie, która zadebiutowała rok wcześniej w modelu Hawk Hill. Oznacza to ramę z jednozawiasowym zawieszeniem MultiTrac o skoku 120 mm – identyczną, co w bardziej popularnym modelu Rift Zone na kołach 29″. Tutaj jednak została ona uzbrojona w widelec 130 mm i koła 27+, tworząc nietypowy zestaw, który w teorii ma połączyć skoczne i zabawowe prowadzenie (mały skok) z możliwością jazdy po najgorszym dziadostwie (opony i geometria).

Najważniejsze cechy

• skok 130/120 mm (przód/tył);
• koła 27+ na oponach 2.8″;
• kompatybilność z 29×2.6″;
• kąt główki ramy 67 stopni, reach 435 mm (M);
• nowy Rock Shox Revelation;
• sztyca regulowana TranzX;
• napęd Shimano SLX z kasetą 11-46;
• cena 9399 zł (model 2019);
• masa 15,1 kg (rozmiar M, z pedałami, na dętkach).

Po szczegóły jak zwykle zapraszam do bikeporna:

Geometria i wybór rozmiaru

O ile kąty i długości to bieżący standard, o którym nie ma co się zbytnio rozwodzić, to dwie rzeczy zwracają uwagę. Pierwsza to bardzo niski suport, który pozwala w pełni wykorzystać trakcję plusowych opon, a jednocześnie odpowiada za pewną i komfortową pozycję „w rowerze”. Warto tylko pomyśleć o zakupie wytrzymałych pedałów…

Druga to krótkie rury podsiodłowe, które bardzo ułatwiają wybór rozmiaru osobom na granicy – zwłaszcza, że można wybierać z czterech rozmiarów. Ja przy 170 cm wzrostu jeździłem na (idealnie pasującej) M-ce.

Na szlaku

Rower przetestowałem w Bike Parku Kasina i na niemal wszystkich ścieżkach kompleksu Enduro Trails. Jak się spisał?

Podjazdy

Opisana wyżej nowoczesna, ale zrównoważona geometria skutkuje neutralną pozycją. Na B-17 od razu czujesz się jak w domu. Warto tylko przesunąć siodło maksymalnie do przodu, żeby ułatwić sobie dociążanie przedniego koła podczas walki na podjazdach.

Walczy się głównie z wysoką masą i oporami toczenia plusowych opon – proszą się one o mleko bardziej od noworodka o czwartej w nocy. To jedyny niezbędny upgrade, reszta na podjazdach spisuje się bardzo dobrze. Zwłaszcza napęd Shimano SLX o szerokim zakresie miękkich przełożeń (zębatka 30T + kaseta 11-46), które pomagają na stromych technicznych sekcjach. Dzięki trakcji plusowych Nobby Niców, są one żywiołem B-17.

W przeciwieństwie do długich i gładkich szutrów, na których B17 jest dość ospały. Dzięki efektywnemu zawieszeniu pokonuje się je sprawnie, ale raczej nie będziesz miał ochoty na sprinty z kolegami i bicie rekordów na Stravie. Jeśli planujesz tego typu nizinno-wycieczkowe zastosowania, rzuć raczej okiem na lżejsze modele Rift Zone i Hawk Hill.

Zjazdy

Kiedy trasa kieruje w dół, B-17 jest znacznie mniej wybredny odnośnie rodzaju nawierzchni. W Bike Parku Kasina świetnie jeździło mi się na nim po każdej trasie, od typowych flow traili, gdzie niewielki skok bardzo ułatwiał pompowanie i odrywanie się od ziemi, aż po trasy DH.

Na tych ostatnich oczywiście brakowało skoku – w końcu to tylko 130/120 mm i pod tym względem bliżej mu do hardtaila, niż do zjazdówki. Pewnym pocieszeniem jest to, że przy tak niewielkim skoku, typowe wady cechy jednozawiasowego zawieszenia (czyt. usztywnianie się przy hamowaniu) nie mają większego znaczenia i nie są odczuwalne podczas jazdy.

Za to bardzo odczuwalne są: niski suport, szeroki kokpit i plusowe opony, które pozwalają atakować zakręty w barbarzyński sposób. I jest to często potrzebne, bo B-17 jest dość oporny na subtelne i finezyjne składanie w łuki, mimo dość krótkiego ogona (435 mm). Cóż, taki już urok kół 27+…

Ich trakcja i stabilność bardzo za to pomaga na szybkich sekcjach po kamieniach i korzeniach, na których B-17 odnajduje się najlepiej. Górska turystyka oraz trasy takie jak Borsuk, Cygan czy Stary Zielony, to optymalne zastosowanie dla tego bombowca.

W tym rowerze jest to nawet sensowne – za trakcję na drobnych nierównościach odpowiadają tu opony, więc zawieszenie można nieco usztywnić i stłumić, żeby lepiej radziło sobie na dużych nierównościach i lądowaniach. Niemniej jednak, warto dostroić zawieszenie pod swoją masę, żeby nie ograniczać się do skrajnych ustawień. Zwłaszcza, że zgranie amortyzacji z plusowymi oponami już samo w sobie bywa wyzwaniem.

Marin B-17 2 – werdykt

Ogólnie nie jestem przekonany do plusowych opon w fullu, ale w połączeniu z niewielkim skokiem B-17, stanowią one bardzo ciekawą, sensowną kombinację dla osób jeżdżących turystyczno-zabawowo po górach. Zwłaszcza, jeśli zdecydujesz się na drugi komplet kół 29″ na te okazje, kiedy potrzebujesz lekkości i zwinności – wysoka masa plusowych opon jest odczuwalna.

A więc ścieżkowy bombowiec czy bombowy ścieżkowiec? Żeby w pełni zasłużyć na to drugie miano, B-17 potrzebuje zalania opon mlekiem (w tym rowerze powinno to być obowiązkowo narzucone jakimiś przepisami) i tuningu zawieszenia. Te proste zmiany pozwolą odblokować „bombowy” potencjał latającej fortecy, która dzięki małemu skokowi jest zwinna i chętnie odrywa się od ziemi, ale jednocześnie jest gotowa do ataku na każdy teren dzięki plusowym oponom, dodającym +10 do pewności siebie. A to wszystko w świetnej cenie.

Marin B-17 2

Cena: 9399 zł (model 2019)
Dostępne rozmiary: S/M/L/XL
Masa: 15,1 kg (rozmiar M, z pedałami, na dętkach)
Strona producenta

Zobacz też powiązane wpisy:

• Bikeporn: Marin B-17 2 2018
• Bikecheck: Marin Wolf Ridge 8 2018
• Test: Marin Nail Trail 6 29 2018
• Bikeporn: Marin Hawk Hill 2 2019
• Test: Marin Hawk Hill 2 2019
• Top 10 2018: Rowery trail do 9000 zł