Hajlajtsy: TREK Enduro MTB Series Szklarska Poręba 2018

Ta relacja powstawała w bólach. Dosłownie. Po glebie na OS2 boli mnie głowa, ramię i żebra, a po dojazdówce z mety do auta… inna część ciała. W dodatku w trakcie zawodów zrobiłem rekordowo małą liczbę zdjęć, którymi mógłbym zapchać poniższą przestrzeń, zamiast w pocie czoła sklejać litery. Pod względem fotograficznym, TREK Enduro MTB Series w Szklarskiej Porębie to moje najgorsze zawody ever. Ale każdy, kto robi zdjęcia na rowerze, może się domyślać, że… były one też jednymi z lepszych.

Karkonoski flow

Bo w końcu ręka niechętnie sięga po aparat, kiedy wpada się we flow i płynnie jedzie całą trasę. Zwłaszcza, że słowa „flow” i „płynność” nigdy dotąd nie pojawiały się w relacjach ze Szklarskiej Poręby.

Tym razem wszystko jednak zagrało – w dużym stopniu dzięki spędzeniu ostatniego tygodnia na transalpie (relacja już niedługo!), który przyzwyczaił mnie zarówno do długich szutrowych podjazdów, jak i usłanych (płoszę się nie śmiać) kamieniami zjazdów. Przed startem zastanawiałem się, czy bardziej będę czuł rozjeżdżenie czy zajeżdżenie – teraz już wiem, że jednak bardziej to pierwsze!

Hajlajtem trasy był dla mnie w szczególności bardzo płynny OS1, czyli „Czeska Ścieżka” od samej granicy Parku Narodowego (stąd mozolny wypych, bez którego żadne zawody w Szklarskiej nie byłyby zawodami w Szklarskiej). Jeśli wybierasz się w te okolice – warto!

Szosowy klasyk

Nie polecam natomiast kończenia wycieczki tam, gdzie skończyły się zawody… Co mnie czeka, wiedziałem zaraz po otrzymaniu mapy – meta OS4 przywołała wspomnienia z Enduro Trophy. 10-kilometrowy podjazd drogą krajową to nie jest wymarzone zakończenie dnia. Tak bardzo niewymarzone, że część ekipy – słusznie zresztą – do Szklarskiej Poręby wróciła… pociągiem.

Taką lokalizację mety wymusiły ograniczenia związane z transportem pomiaru czasu i obstawy trasy pomiędzy odcinkami, niemniej jednak mam wrażenie, że kwestie organizacyjne trochę za bardzo przysłoniły tu „user experience”. Czy kolejności OS-ów nie dało się ułożyć lepiej…?

No ale cóż, będzie co poprawiać na kolejnej edycji. Bo chyba się zgodzicie, że zastrzeżenia po Przesiece zostały wysłuchane? Chyba pierwszy raz na każdym odcinku startowałem w granicach 5 minut od swojego „przepisowego” czasu – bardziej rygorystyczne pilnowanie kolejności grup startowych zaczyna przynosić rezultaty (żeby jeszcze tylko zawodnicy chcieli się do niego stosować…).

PS. Maratończycy to syfiarze

Jedną rzecz muszę jednak napiętnować. I to nie zaśmiecanie lasów opakowaniami po żelach i batonach przez uczestników maratonów, bo to w sumie nikogo (niestety) już nie szokuje. Ale okazuje się, że przykład idzie z góry. Organizator sobotniego Bike Maratonu nie raczył posprzątać po sobie oznakowania trasy, przez co strzałki na pokrywających się odcinkach mogły być dla niektórych mylące.

Podsumowanie

Trochę nie chciało mi się jechać na te zawody, szczególnie tuż po powrocie z rowerowych wakacji… Stosunek czasu jazdy samochodem do jazdy na rowerze zapowiadał się niekorzystnie, a ściganie w Szklarskiej do tej pory nigdy nie było dla mnie łaskawe. Dlatego też powoli delektowałem się każdym OS-em (z braku lepszej wymówki dla słabego miejsca), co okazało się właściwym podejściem. Bo pomimo ogólnej obolałości i zmęczenia – przez które ta relacja jest chyba najkrótszym wpisem w historii bloga – czuję że było warto się ruszyć i znów przypiąć numerek do kierownicy. A o to w końcu chodzi!

Wyniki i zdjęcia

Wyniki znajdziecie TUTAJ, a linki do galerii zdjęć tradycyjnie będę dodawał poniżej:

• Krzysztof Stankiewicz BadLuck FPV
• Krzysztof Stanik
• Mariusz Krzemiński

Zobacz też:

• Hajlajtsy: TREK Enduro MTB Series Przesieka 2018
• Hajlajtsy: Kellys Enduro MTB Series Szklarska Poręba 2017
• Hajlajtsy: EMTB Enduro Szklarska Poręba