Test: Canyon Torque AL 5.0 2018

Jak już wiesz z testu, Canyon Spectral dostał ode mnie tytuł „najlepszego roweru, na jakim jeździłem”. To naprawdę świetny rower, głównie dzięki wyważonej geometrii i dopracowanemu zawieszeniu. Canyon Torque to na pierwszy rzut oka „to samo, tylko bardziej”. Czy bardziej agresywna geometria i większy skok spowodują, że na szlaku Torque będzie jeszcze lepszym rowerem od Spectrala?

Canyon Torque AL 5.0 – co to za rower?

Tak jak testowany przeze mnie Spectral przywrócił do życia kategorię all-mointain, tak Torque sięga do korzeni freeride’u. Skok 175/180 mm i geometria zahaczająca o DH czynią z niego idealnego kandydata na wypad do bikeparku, czy innego San Remo.

Najważniejsze cechy:

• przeznaczenie: freeride, bikeparki, ciężkie enduro;
• skok: 180 / 175 mm (przód / tył);
• najtańszy model w gamie (9 999 zł + wysyłka);
• zawieszenie Rock Shox Yari + Super Deluxe R;
• reach 440 mm (M), kąt główki ramy 65 stopni;
• koła 27,5″;
• masa: 15,9 kg (rozmiar M, na mleku, z pedałami);

Szczegóły wyposażenia i ramy – jak zawsze w bikepornie:

Geometria i wybór rozmiaru

„Spectral, tylko wypłaszczony”. Czyli bez żadnych rewolucji: reach 440 mm i bazę kół poniżej 1200 mm w rozmiarze M trudno już dziś nazwać „progresywną”, to po prostu standard. Podobnie, jak główka 65 stopni i podsiodłówka 74 stopnie. Porównując do konkurencyjnego Whyte G-170 S, to praktycznie pełny rozmiar różnicy. A wskoczenie na „za dużą” ramę uniemożliwiają zbyt długie rury podsiodłowe. Zatem geometria Torque na pierwszy rzut oka nie porywa. Ale jak nauczył mnie Spectral – przed wydaniem werdyktu trzeba sprawdzić cyferki na szlaku.

Na szlaku

Rower towarzyszył mi podczas 2-tygodniowych wakacji w alpejskich bikeparkach: 3-Länder Enduro Trails, Serfaus-Fiss-Ladis i Ischgl.

Podjazdy

Ta część testu jest jednocześnie najmniej i najbardziej istotna. No bo z jednej strony: kto kupuje blisko 16-kilogramowy rower o skoku 180 mm do podjazdów? A z drugiej: to, że będzie on znakomicie zjeżdżał, w zasadzie wynika z jego definicji. Questy poboczne w postaci dłuższych górskich wycieczek są znacznie bardziej interesujące.

Dwa kluczowe elementy przemawiają zdecydowanie „za”. Pierwszą jest pozycja w siodle, typowa dla rowerów enduro. Można pedałować godzinami. Pomaga w tym też drugi czynnik, jakim jest efektywne zawieszenie. Nawet zaskakująco efektywne – mimo braku jakiejkolwiek blokady, mam wrażenie, że trudnej zmusić je do bujania, niż w Spectralu. Musi to być zasługą fabrycznego ustawienia tłumienia kompresji, które nie jest tu regulowane.

Tłumienie to jednak nie zamula zbytnio zawieszenia na nierównościach, które aktywnie pomaga w atakowaniu dywanów korzeni i skał na krótkich podjazdowych ściankach – aż chciałoby się sprawdzić to samo zawieszenie, tylko w e-bike’u ;) Bo choć wysoka masa jest tu bardzo skutecznie tuszowana, to na długich i stromych szutrach z czasem zaczyna po prostu brakować sił do walki.

W takich sytuacjach przeszkadza dość sztywny napęd (32×42). Zwłaszcza, jeśli przyzwyczaiłeś się już do zakresu SRAM-a Eagle. Za to świetnym wyborem product-managera jest krótka korba (165 mm), dzięki której mimo niskiego suportu, strzały pedałami w podłoże zdarzają się w miarę rzadko (choć częściej, niż w Spectralu).

Ogólnie zdolność podjazdową Torque oceniam dobrze… zaskakująco dobrze. Wysokość zdobywa się na nim DUŻO skuteczniej, niż spodziewałem się po danych katalogowych. Gdyby tylko był lżejszy, w żaden sposób nie odbiegałby od typowych przedstawicieli gatunku enduro.

Zjazdy

Myślę, że każdy spodziewa się po tym rowerze osiągów zjazdówki, ale ten zaskakująco uniwersalny charakter daje się odczuć też na zjazdach. Raczej nie przykleiłbym Torque popularnej niegdyś łatki mini-DH. Zdecydowanie lepiej pasuje do niego termin „enduro na sterydach” czy „superenduro” (wiem, wiem, marketing… ale lubię go, bo kojarzy mi się z Super Mario)

Pozostając przy testowych frazesach: są rowery, które po zjechaniu trudnej sekcji są zażenowane tym, jak wolno i nieporadnie to zrobiłeś. Torque nie jest jednym z nich. Bardziej przypomina bikeparkowego ziomala, który mówi: „Hej, stary, to było mega, dałeś czadu! Może jeszcze raz, tylko trudniejszą linią?”. Czyli niby to samo… a jednak inaczej. Chyba fajniej? Jadąc na pół gwizdka masz zawsze świadomość dużego zapasu możliwości, ale nie powoduje to, że jazda jest nudna.

Torque najlepiej czuje się na trasie enduro lub DH – im trudniejszej, tym lepiej. Tutaj świetne, przyklejone do ziemi zawieszenie, płaski kąt główki ramy i świetne opony pozwalają traktować wybór linii z przymrużeniem oka. Dokładnie tak, jakbyś się spodziewał po rowerze o tych parametrach.

Nawet Rock Shox Yari daje radę – tradycyjnie już musiałem w nim maksymalnie odkręcić tłumienie powrotu, bo fabryczny zakres jest dostosowany do osób ważących powyżej 70 kg. Ale wariant ze 180 mm skoku był pod tym względem lepszy od egzemplarzy, na których jeździłem do tej pory. Nie jest to może ekstraklasa amortyzacji, ale jeśli po tygodniu jazdy w alpejskich bikeparkach nie bolą Cię ręce, to wiedz, że coś się dzieje.

Duża w tym też zasługa hamulców – Guide RE są teoretycznie dedykowane elektrykom, ale połączenie brutalnej siły i bardzo dobrej modulacji równie dobrze sprawdza się w każdym innym rowerze do ciężkiej jazdy. Moja żona podsumowała je krótko „chcę takie!” (i żeby nie być gołosłownym, właśnie je dla niej kupiłem).

Torque czy Spectral?

Przed testem słyszałem od bardziej doświadczonych oblatywaczy: „jeździ tak samo jak Spectral, tylko ma więcej skoku”. Hmmm… Czyli jednak jeździ inaczej, bo mówcie co chcecie, ale skok jednak w dalszym ciągu mocno decyduje o charakterze roweru. Czuje się to od pierwszej wypompowanej muldy i pierwszego wybicia z małego kamienia – Spectral jest zdecydowanie bardziej „interaktywny” i zabawowy. A przy tym, na 90% zjazdów, zwłaszcza w polskich warunkach, całkowicie wystarczający.

Dlatego ja nie zamieniłbym go na Torque – jeśli nie jesteś do końca zdecydowany, jakiego roweru potrzebujesz, zdecydowanie bierz Spectrala! Jeśli jednak wiesz, że szukasz czegoś do zabawy w alpejskich bikeparkach i miejscówkach typu Finale Ligure, ewentualnie ultra-stabilnego enduro z zapasem skoku do jazdy wyłącznie w górach, „Spectral z większym skokiem” będzie bardzo dobrym wyborem.

Canyon Torque AL 5.0 – werdykt

Początkowo sądziłem, że najtańsza wersja AL 5.0 jest zdecydowanie najbardziej sensownym Torque – prosty, ale skuteczny osprzęt nie pozostawia wiele do życzenia, a aluminiowa rama do bikeparkowego katowania jest nawet lepsza. W trakcie testu zrozumiałem jednak, że droższe warianty, z carbonowymi włącznie, mają sens. Tyle że nie ze względu na klasę amortyzacji czy napędu, a ze względu na masę.

Bo Torque okazał się znacznie bardziej wszechstronnym rowerem, niż wskazywałby jego bikeparkowy skok i geometria. Pod względem skłonności do zabaw i „interaktywności”, oczywiście przegrywa on ze Spectralem, ale przy odrobinie samozaparcia (i niższej masie właśnie), można go z powodzeniem używać jako rower enduro. Byle było to ciężkie enduro!

Canyon Torque AL 5.0

Cena: 9999 zł (+ wysyłka 202 zł)
Dostępne rozmiary: XS/S/M/L/XL
Masa: 15,9 kg (rozmiar M, z pedałami, na mleku)
Strona i sklep producenta

Zobacz też powiązane wpisy:

• Bikeporn: Canyon Torque AL 5.0 2018
• Bikeporn: Canyon Spectral CF 8.0 2018
• Test: Canyon Spectral CF 8.0 2018