Pojeżdżone: Pivot Shuttle SL + Fazua Ride 60

Przez niektórych nazywany rewolucją i najładniejszym elektrykiem na rynku, Pivot Shuttle SL niewątpliwie jest ważną premierą. Ale nie dlatego, że jest ładny – to jeden z pierwszych rowerów na nowym systemie Fazua Ride 60, i tym samym przedstawiciel bardzo obiecującej kategorii lekkich elektryków o mniejszej mocy, która dla wielu z Was, sądząc po komentarzach, jest jedyną słuszną drogą rozwoju e-bike’ów. Tyle teorii – a jak Shuttle SL wypadł w pierwszym rozpoznaniu bojem?

---

Pivot Shuttle SL – co to za rower?

Koncepcja „SL” (superlight) jest już dość dobrze znana np. za sprawą Speciazlieda Kenevo SL, którego test znajdziesz na blogu. W skrócie, chodzi o maksymalne odchudzenie roweru, poprzez zastosowanie akumulatora o mniejszej pojemności oraz słabszego (i mniej prądożernego) silnika. W teorii pozwala to na uzyskanie podobnego zasięgu, jak w „pełnotłustym” elektryku, ale przy niższej o ok. 4 kg masie. I oczywiście przy większym wkładzie ze strony ridera, bo wspomaganie ma tu znacznie bardziej subtelny charakter.

Ale w opisywanym rowerze literki „SL” odnoszą się nie tylko do wspomagania – Pivot Shuttle SL jest rowerem zupełnie innym, niż wspomniane Kenevo. Zawieszenie DW-Link o skoku 132 mm (z widelcem 150 mm) pozycjonuje go w kategorii lekkich ścieżkowców i w ofercie „anali” wypadłby gdzieś pomiędzy modelami Trail 429 i Switchblade.

---

Fazua Ride 60 – pierwsze wrażenia

System Fazua Ride 60 wybrany przez Pivota jest dość mocny na tle innych SL-i. Moment obrotowy, jak sama nazwa wskazuje, to 60 Nm, a pojemność akumulatora to 430 Wh. Dla porównania:

	Moment obrotowy	Pojemność akumulatora
Specialized SL 1.1	35 Nm	320 Wh
Specialized SL 1.2	50 Nm	320 Wh
TQ HPR50	50 Nm	360 Wh
Fazua Evation (stara generacja)	55 Nm	252 Wh
Bosch Performance SX	55 Nm	400 Wh
Fazua Ride 60	60 Nm	430 Wh
Shimano EP8 RS (Orbea Rise)	60 Nm	360 lub 540 Wh
Giant SyncDrive Pro2	85 Nm	400 Wh

---

Jak widać, w teorii Ride 60 jest prawie dwukrotnie mocniejszy od silnika Speca, a przy tym eliminuje największą bolączkę poprzedniej generacji Fazuy, czyli mizerną pojemność akumulatora (430 Wh to naprawdę sporo w tej klasie!), zbliżając się nieco do kategorii elektryków o dużej mocy.

---

Na szlaku

Shuttle’a SL sprawdziłem podczas około 2-godzinnych testów Pivota na Ślęży i Raduni, więc poniższy opis zdecydowanie traktuj jako pierwsze wrażenia, a nie pełnoprawny test. Niemniej jednak, udało mi się w tym czasie zaliczyć cztery trasy (dla obeznanych: Tajemny, Świerkowy, Chrum i Brat Gangstera) i prowadzące do nich podjazdy – zarówno gładkie i szutrowe, jak i strome i techniczne (niebieski szlak na Radunię), więc czuję, że dowiedziałem się o tym rowerze całkiem sporo.

---

Podjazdy

Jedno, czego się NIE dowiedziałem, to na jaki zasięg pozwala wbudowany akumulator (obstawiałbym okolice 1500 m przewyższenia). Sprawdziłem za to, jak działają wszystkie tryby wspomagania:

• Off – przy tej masie roweru, nawet da się z niego korzystać. Opory na wyłączonym silniku są ledwo wyczuwalne (producent deklaruje 5 Nm).
• Breeze (zielony) – w poprzednim systemie Fazua Evation był moim zdaniem bezużyteczny w górach i równoważył jedynie dodatkową masę roweru. „Eco” w nowym wydaniu stało się odczuwalnie bardziej skuteczne i przydatne. W dalszym ciągu tempo jazdy nie odstaje drastycznie od jazdy na analogu, ale na łagodnych podjazdach jest to dobry kompromis pomiędzy odczuwalnym „wiatrem w plecy” a robieniem łydy.
• River (niebieski) – najlepiej wyważony tryb, w którym chciałoby się jeździć cały dzień. Daje już wyraźnie odczuwalne wspomaganie na średnio nachylonych podjazdach, jednocześnie zachowując całkowicie naturalny „feeling” i niemal całkowitą ciszę. Trochę „przydusza” go dopiero na bardzo stromych sekcjach.
• Rocket (fioletowy) – w dalszym ciągu nie jest to magiczna winda, jak w elektrykach o pełnej mocy, ale pozwala skutecznie za nimi nadążyć (przynajmniej dopóki jadą w trybie Trail), czy powalczyć na „niemożliwych” podjazdach. Choć do tego celu najlepszy jest…
• Boost – „ukryty” tryb, który aktywuje się po przytrzymaniu manetki. Daje dodatkowe 100 watów przez ok. 10 sekund, w sam raz do atakowania technicznych ścianek.
• Walk Assist – włączany popchnięciem „dżojstika” manetki w bok, co byłoby bardzo wygodne, gdyby nie dziwna decyzja Fazuy, że można to zrobić tylko z trybu „OFF”. Na długich podjazdach przeplatających walkę na „Rockecie” z wypychami, będzie sporo klikania… Ale prawdę mówiąc, nie ma co zawracać sobie tym głowy, bo walk assist jest BARDZO słaby (w stromym terenie uniemożliwiającym jazdę – całkowicie bezużyteczny), a przy niskiej masie roweru, niespecjalnie też potrzebny.

Pisząc o mocy poszczególnych trybów, trudno uniknąć porównania ze Specializedem Kenevo SL, którego solidnie przetestowałem parę miesięcy temu. Przyznam szczerze, że niemal dwukrotnie wyższy moment obrotowy w Pivocie nie był dla mnie tak odczuwalny, jak wskazywałyby cyferki. Shuttle SL w dalszym ciągu wymaga konkretnego wysiłku i mieszania przerzutką – na tym rowerze trzeba pilnować kadencji tak samo, jak na analogu (zwłaszcza na słabszym wspomaganiu), a szeroki zakres kasety przydaje się, jak w żadnym innym elektryku.

Nagrodą za to jest całkowicie naturalne wspomaganie – moment włączania i wyłączania się silnika jest płynny i niezauważalny, podobnie jak opory po przekroczeniu 25 km/h lub wyłączeniu wspomagania.

To poczucie jazdy na zwykłym rowerze jest największą zaletą Shuttle’a SL, zwłaszcza że do wyglądu, masy i naturalnie działającego wspomagania dodaje on coś, co jest piętą achillesową Speca: ciszę! W dwóch słabszych trybach naprawdę łatwo zapomnieć, że jedzie się na elektryku, dopiero przy wysokiej kadencji i dużym obciążeniu silnik zaczyna trochę wyć (ale w dalszym ciągu ciszej od Speca SL czy Shimano EP8).

Ale rozpisałem się o silniku, a przecież artykuł miał być o Pivocie. Sam rower podjeżdża tak, jak spodziewałbyś się po lekkim ścieżkowcu z niezbyt radykalną goemetrią – czyli znakomicie. Typowa dla Pivota duża czułość DW-Linka idealnie pasuje do elektryka (bujanie nie przeszkadza, a trakcji nigdy dość), rura podsiodłowa jest wystarczająco stroma, żeby przyjąć wygodną pozycję zarówno na długich, jak i stromych odcinkach podjazdu, a jedyną cechą utrudniającą zdobywanie wysokości jest typowy dla Pivota ultra-krótki tył (432-438 mm zależnie od rozmiaru ramy). Czy jest to wadą, czy zaletą, pozostaje kwestią sporno, ale ja w elektrykach preferuję zdecydowanie dłuższy chainstay, który zapobiega podrywaniu przodu na ściankach.

---

Zjazdy

Krótki chainstay jest jednak jedną ze składowych odpowiedzialnych za charakter Pivota na zjazdach. Jak na e-bike’a, jest on wybitnie zabawowy! Łatwość poderwania przodu – która irytuje na podjazdach – przy jeździe w dół prowokuje do robienia głupich rzeczy, zarzucanie tyłem w zakrętach dzieje się samo, a wybijanie się do lotu z każdej pierdoły wchodzi w krew po pierwszych pięciu minutach. A po trzydziestu atakujesz już na ślepo wszystkie hopki na „Świerkowym” – nie są to może wielkie loty, ale jednak!

Shuttle SL spełnia więc w pełni oczekiwania względem odczuwalnej lekkości jazdy, zwinności i zabawowości. Ale to nie jest wielkie zaskoczenie. Patrząc na tabelki, bardziej obawiałem się, że będzie to rower o zbyt łagodnym usposobieniu do prawdziwego enduro  – w końcu teoretycznie jest to zelektryfikowana wersja Traila 429, roweru zahaczającego o terytorium cross-country.

Ale nic bardziej mylnego! Shuttle SL leci po dywanach korzeni i luźnych kamcorach bezpiecznie i bez zawahania. Kiedy podczas jazdy robiłem sobie w głowie notatki dotyczące geometrii i zawieszenia, na myśl przychodziło mi tylko słowo „idealne”. Mimo niewielkiego skoku, czułem się, jak na rowerze enduro – to zasługa stabilności, jaką zapewnia dodatkowa masa baterii i silnika.

 

---

Pivot Shuttle SL – (wczesny) werdykt

Shuttle SL to sztuka kompromisu: lekkie wspomaganie, ale ze stosunkowo dużą baterią, niewielki, ale wzorowo wykorzystywany skok i umiarkowana geometria powodują, że jest to rower prawdziwie uniwersalny – wystarczająco lekki i zwinny do zabawy na płaskich singletrackach i wystarczająco stabilny na poważne trasy enduro. Myślę, że przyciśnie on Speca do pokazania nowej generacji Levo SL, bo w tej chwili Pivot i Fazua zdecydowanie wygrywają – przede wszystkim bardzo cichą pracą, ale też pojemnością akumulatora.

Przy okazji Shuttle SL potwierdził moje przemyślenia, że lekkie elektryki to najlepiej zjeżdżające rowery – lepiej nawet od analogowych enduraków! Dodatkowa masa nadaje im potrzebnej stabilności, pozwalając pewnie atakować wymagające zjazdy, nawet na rowerze o tak (teoretycznie) lekkim zastosowaniu, jak testowany Pivot. A przy tym balast ten nie jest jeszcze tak duży, żeby ograniczać potencjał do zabawy rowerem, jak ma to miejsce w „pełnotłustych” elektrykach. Może nie jest to koncepcja dla każdego (tzn. nie dla osób jeżdżących w grupie z elektrykami o dużej mocy), ale nie dziwię się, że wielu z Was uważa ją za jedyny słuszny kierunek rozwoju – „eSeLe” są w stanie przekonać do prądu ostatnich elektrosceptyków.

---

Pivot Shuttle SL

Cena: od 42 900 zł
Masa: 17,5 kg (z pedałami, na mleku)
Dostępne rozmiary: S, M, L, XL
Strona producenta
Strona dystrybutora

---

---

---

Bonus 2: Pivot Shuttle SL w drugim wariancie kolorystycznym

Powiem wprost: na żywo szary jest ładniejszy. Ale jeśli są wśród czytelników miełośnicy francuskiej reprezentacji w piłce nożnej, to wariant „Denim Blue” powinien się im spodobać:

---

---

Zobacz też:

• Test: Specialized Turbo Kenevo SL Comp 2022
• Bikeporn: Pivot Shadowcat i Mach 6 2022
• Test: Pivot Firebird 2022
• Test: Pivot Trail 429
• Top 10+ 2024: Lekkie E-bike (SL) do 45000 zł