Menu
Menu Szukaj

Test: Whyte E-150 S 2020

Rynek e-MTB cały czas się formuje – niektórzy producenci stawiają na innowacje, inni wychodzą z założenia, że górski elektryk powinien dawać wrażenia z jazdy jak najbardziej zbliżone do swojego analogowego odpowiednika. Jeśli bardziej przemawia do Ciebie to drugie podejście, Whyte E-150 S powinien Cię zainteresować.

Whyte E-150 S 2020 - test
Rower przetestowałem dzięki współpracy z Whyte Bikes Polska.

Whyte E-150 S – co to za rower?

To podstawowy model nowej kolekcji e-MTB brytyjskiej marki. Oprócz niego należą do niej E-150 RS (na lepszym osprzęcie) i E-180 RS (ze skokiem 180 mm). Wszystkie bazują na nowym systemie Bosch Performance CX Gen 4 z akumulatorem 625 Wh.

Najważniejsze cechy

  • przeznaczenie: enduro;
  • czterozawiasowe zawieszenie o skoku 150 mm;
  • rozmiar koła: 27.5″
  • materiał ramy: aluminium;
  • akumulator o pojemności 625 Wh;
  • progresywna geometria (reach 455 mm w rozmiarze M);
  • masa: ok. 24,2 kg (rozmiar S, z pedałami, na mleku);
  • cena: 24 999 zł.
Whyte E-150 S 2020 - test
Whyte E-150 S: 24,2 kg, 24 999 zł

Wszystkie szczegóły ramy i wyposażenia znajdziesz w bikepornie:

Bikeporn: Whyte E-150 S 2020

Geometria i wybór rozmiaru

Jak już wspomniałem w bikepornie, to co jeszcze niedawno było geometrią progresywną, dziś jest po prostu geometrią prawidłową. Mimo to, Whyte jak zwykle nie zawodzi w kwestii cyferek, które nie są może radykalne, ale na pewno nowoczesne. Uwagę zwraca np. długość tylnego trójkąta (440 mm – ze starym silnikiem Boscha było to nie do pomyślenia) i bardzo nisko zawieszony suport (330 mm, co akurat w elektryku może przeszkadzać).

Rzut oka na tabelkę zdradza też, że Whyte bardzo poważnie podszedł do swojego e-bike’owego debiutu – E-150 jest dostępny w aż pięciu rozmiarach. Ja przy 170 cm wybrałem S-kę, mimo że producent zaleca M. Nazwijmy to kwestią osobistych preferencji – uważam, że w ciężkim elektryku nie trzeba dodatkowo poprawiać stabilności długością, więc będąc na granicy, lepiej postawić na trochę łatwiejsze manewrowanie przy niskich prędkościach.


Na szlaku

To był jeden z najfajniejszych testów w tym roku, bo E-150 zabrałem na parę enduro-tripów, które już od dawna chodziły mi po głowie, ale jakoś nie mogłem się do nich zebrać – uroki elektryka! Poza szlakami (Śnieżnik, Rudawy Janowickie, Wielka Racza) zabrałem go też na łagodniejsze ścieżki (m.in. bardzo przyjemna wycieczka Tabakowy-Wełczoń na Babia Góra Trails) i sprawdzone trasy testowe w Bielsku-Białej i Srebrnej Górze. Poznaliśmy się naprawdę dobrze!


Podjazdy

W przypadku elektryka wrażenia z podjeżdżania dominuje oczywiście silnik. Początkowo byłem trochę rozczarowany, że Whyte postawił na Boscha, bo delikatnie mówiąc, nie jestem wielkim fanem jego poprzedniej generacji. Ale Gen 4 to ogromny skok naprzód – silnik jest nie tylko o 50% mniejszy i lżejszy, ale przede wszystkim nie stawia tak dużych oporów i działa w bardziej cywilizowany sposób. W słabszych trybach jest prawie tak cichy jak Brose, a w najmocniejszym nie jest już tak nerwowy, jak poprzednik.

Najlepiej jednak sprawdza się automatyczny tryb eMTB, który płynnie dobiera moc wspomagania w zakresie 120%-300% (te skrajne wartości odpowiadają „sztywnym” parametrom trybów Tour i Turbo). Niestety bardzo szybko rozprawia się on z akumulatorem… Mimo, że ma on pojemność aż 625 Wh (największa zaleta nowego Boscha!), w trybie eMTB pozwalał mi pokonać około 40 km i 1400 m przewyższenia – mniej więcej tyle, ile byłbym w stanie wycisnąć z baterii 500 Wh przy „ręcznym” korzystaniu z bardziej ekonomicznych ustawień.

Na całodniowych górskich eskapadach sytuację ratuje tryb Tour. Nie działa on tak idealnie płynnie, jak eMTB i zdarza mu się lekko szarpnąć, ale za to pozwala dorzucić do zasięgu co najmniej 10 km i 200-300 metrów w górę. Natomiast wyprawy ocierające się o 2000-metrowe przewyższenie wymagają już częstego korzystania z trybu Eco, który niestety jest bardzo słaby – sprawdzi się na wypadach z kumplami na zwykłych rowerach, ale przy normalnej jeździe, przeskok względem trybu Tour jest tak duży (ze 120% na 50%), że rower po prostu zamula.

Nie spodobał mi się też nieprecyzyjny, 5-kreskowy wskaźnik poziomu naładowania baterii. A w zasadzie 4-kreskowy, bo ostatnie 20% trzeba traktować jako rezerwę. Tak niedokładne wskazania utrudniają rozsądne „rozłożenie sił” i powodują, że zniknięcie każdej kreski jest nieprzyjemnym wydarzeniem. Początkowo myślałem, że sytuację uratuje wskaźnik zasięgu, ale w górach pokazuje on takie bzdury, że można o nim w zasadzie zapomnieć.

Whyte E-150 S 2020 - test
Ogółem, Bosch potrzebuje dwóch rzeczy: nowej manetki i nowego oprogramowania. Kompaktowy, cichy i płynnie działający silnik naprawdę na to zasługuje.

Ale zostawmy Boscha, bo przecież silnik nie podjeżdża sam. Równie istotna jest reszta roweru, do której znacznie trudniej się w E-150 przyczepić. Mógłbym się tu rozpisywać o zależnościach długości tyłu, kąta rury podsiodłowej i rozmiaru koła, ale wystarczy że napiszę, że na E-150 podjechałem kilka ścianek, które wydawały mi się totalnie niemożliwe – próbowałem tylko dlatego, że wnoszenie 24-kilogramowego roweru byłoby jeszcze trudniejsze.

Whyte E-150 S 2020 - test
Poza haczeniem pedałów, niski suport prowadzi do nieuchronnego walenia podwoziem o pokonywane progi i wiatrołomy. Nie byłoby to większym problemem, gdyby nie przewody wychodzące z ramy w najgorszym możliwym miejscu – tak wyglądały zaledwie po kilkunastu dniach jazdy… Whyte szybko jednak wyciągnął wnioski i zmienił prowadzenie linek – również w już wyprodukowanych rowerach. Dealerzy mają części potrzebne do upgrade’u, więc jeśli już kupiłeś E-150, warto się skontaktować ze sprzedawcą.

Zjazdy

Niski suport, który jest przekleństwem E-150 na podjazdach, odpowiada jednak za najważniejszą cechę tego roweru: skrętność na zjazdach. Każdy, kto na niego wsiada, od razu mówi, że ten rower skręca jak typowy Whyte. Czyli genialnie.

Druga charakterystyczna cecha tego roweru, którą zauważysz podczas pierwszej przejażdżki, jest lekkość. Już widzę oczami wyobraźni, jak właśnie pukasz się w czoło – w końcu ten rower waży ponad 24 kg. Ale chodzi o lekkość odczuwalną podczas jazdy – jak na elektryka, E-150 jest wyjątkowo zwinny i pod tym względem jest klasą samą dla siebie.

Whyte E-150 S 2020 - test
Zastanawiałeś się kiedyś, po co rowery Whyte mają tyle miejsca dookoła opon…? Nawet po oklejeniu błotem podnoszącym masę w okolice 30 kg, E-150 dalej sprawia wrażenie lekkiego i zwinnego. Oczywiście dopóki działa wspomaganie…

Lekkość ta jest jednak tym bardziej odczuwalna, im szybciej jedziesz. Przy niskich prędkościach Whyte trochę się gubi i na stromych, bardzo technicznych sekcjach czasem czułem się na nim niepewnie – kiedy na ściance musisz przeprowadzić rower między skałami z centymetrową precyzją, dodatkowe 10 kg względem zwykłego roweru nagle staje się odczuwalne…

Z czego to wynika? Chyba ze wspomnianej już sztywności ramy i kół 27.5″ – to dość oryginalny wybór, kiedy wszyscy dookoła decydują się na 29″, albo chociaż 27+. Wybór ten jednak okazał się strzałem w dziesiątkę. Co więcej, masę zaoszczędzoną na większych kołach zainwestowano w pancerne opony ze zjazdowym oplotem, ważące po ok. 1200 g – fakt, że product manager oparł się pokusie zaoferowania roweru o pół kilo lżejszego, dużo mówi o intencjach producenta.


Whyte E-150 S – werdykt

E-150 S to rower o dwóch obliczach – jego ocenę trzeba rozdzielić na to, co zrobił Whyte i na to, co zrobił Bosch. To drugie jest bardzo przeciętne – manetka jest nieergonomiczna, a oprogramowanie utrudnia wyciśnięcie z akumulatora maksimum zasięgu. Kiedy jednak opowiadałem o tych wadach osobom postronnym, część z nich nie rozumiała, czego się czepiam – jeśli dopiero zaczynasz przygodę z elektrykami, pewnie nawet nie zauważysz tych wad. Na pewno jednak zauważysz zalety udanej konstrukcji Whyte’a, dzięki której E-150, mimo wszystkich swoich drobnych niedoskonałości, daje najwięcej frajdy na zjazdach ze wszystkich elektryków, na jakim jeździłem.


Walety:

  • jeździ jak prawdziwy (analogowy) endurak;
  • skręca jak na Whyte przystało;
  • poczucie lekkości i zwinności;
  • specyfikacja bez słabych punktów (hamulce, opony);
  • akumulator 625 Wh;
  • cichy i kompaktowy silnik.

Zady

  • ergonomia manetki Boscha;
  • fabryczne tryby wspomagania utrudniają optymalne wykorzystanie zasięgu;
  • skomplikowany demontaż baterii.

Whyte E-150 S

Cena: 24 999 zł
Dostępne rozmiary: XS/S/M/L/XL
Masa: ok. 24,2 kg (rozmiar S, z pedałami, na mleku)
Strona producenta


Bonus: A może Whyte E-150 RS?

Wyposażenie testowanego E-150 S jest tak spójne, że podczas testu zastanawiałem się, po co w ofercie jest E-150 RS? Przeprowadziłem więc wnikliwą analizę tabelki i… stwierdziłem, że może nawet ma on sens.

Whyte E-150 RS: 27 699 zł

Różnice to:

  1. Rock Shox Lyrik Select+ z tłumikiem Charger 2, zamiast podstawowego Yari z tłumikiem Motion Control.
  2. 12-rzędowy napęd X01 Eagle połączony z tanią kasetą z grupy NX – myślę, że szerszy zakres miękkich biegów pozwoliłby nieco obejść słabo wyważone tryby Eco i Tour, a tym samym wydłużyć zasięg.
  3. Opony Maxxisa (tylna w jedynej słusznej wersji Double Down) – WTB z testowanego roweru są super pancerne, ale na ośnieżonych kamieniach trochę tęskniłem za Minionami.
  4. Hamulce SRAM Code R zamiast Guide RE – czyli nowsza generacja zacisku i nieco lepsza klamka.
  5. Sztyca Crank Brothers Highline zamiast TranzX-a – chyba pierwszy bezawaryjny komponent (poza pedałami), jaki udało się wypuścić tej firmie…

Czy warto więc dopłacić do droższego modelu? To zależy od tego, jak dobre masz… znajomości. Różnica w cenie to 2700 zł, czyli ok. 10% – może się okazać, że większość dopłaty pokryje wynegocjowany w sklepie rabat. Ja bym spróbował!

Whyte E-150 RS

Whyte E-150 RS

Whyte E-150 RS


Zobacz też:

 

Subscribe
Powiadom o
guest

90 komentarzy
najstarszy
najnowszy oceniany
Inline Feedbacks
View all comments
Ilia
Ilia
4 lat temu

E-1Enduro

G A
G A
4 lat temu

Przepraszam – trochę nie na temat. 25 tyś zł. Dziś Decoy kosztuje 17 tyś zł. Bardziej tradycyjna bateria, nie tak radykalnie długa geometria i brak tego absurdalnie niskiego suportu. Plus skok. Dziękuję, dobranoc.

loki
loki
4 lat temu
Reply to  G A

Nie wiem skąd masz cennik, ale na stronie producenta decoy kosztuje 4,599.00€. To przy obecnym kursie „odrobinę” więcej niż 17tyś.

G A
G A
4 lat temu
Reply to  Michał Lalik

Koszt wysyłki to 350 zł. W tamtym momencie – opublikowania artykułu o Whyte-cie – Decoy kosztował 17 200 zł + 350 zł wysyłka. Tyle, jeśli chodzi o fakty.

G A
G A
4 lat temu
Reply to  Michał Lalik

Celem mojego komentarza było wskazanie, że jeśli ktoś ma na tapecie zakup elektryka wybór Decoy-a może być ciekawszą opcją – szczególnie uwzględniając aspekt finansowy. Porównałem ceny, które znałem. Jaki rabat dostaje się na Whyte-a nie mając specjalnych znajomości? 10, 15, 20 procent?

G A
G A
4 lat temu
Reply to  loki

Tyle kosztował w momencie opublikowania artykułu o Whyte-cie. Zgrało się to z tygodniem wyprzedażowym – YT obniżyło wtedy cenę o 600 EURO. Była to najlepsza rowerowa obniżka jaką w tym czasie widziałem – dla porównania Canyon oferował darmową wysyłkę. Za Decoy-a wychodziło wtedy 17 200 zł plus przesyłka z kartonem 350 zł.

Marcin Maj
Marcin Maj
4 lat temu

Troche zjechałes tego e-Whyte’a. Dobrze wiedziec że nie ma tak malinowo jesli pojawia sie konstrukcja ktora nieprzystaje i utrudnia zywot zamiast cieszyc.

Marcin Maj
Marcin Maj
4 lat temu
Reply to  Michał Lalik

Niby tak ale rower z tym Boschem wypuścił Whyte, a nie odwrotnie. Sam elektryk bez tego napędu też nie funkcjonuje (pewnie by i pojechał z wyjętym silnikiem i aku ale po co). Innego niż Bosch napędu też raczej nie wsadzisz. Ewentualnie przekonstruowany Bosch tyle że na podobnych podzespołach – dopracowany. Nawet gdybyś inny mógł wsadzić, niechby ok …ale też, po co?
Koło zepsute to traktor zepsuty, a nie, że 3 koła dobre.

DGZ
DGZ
4 lat temu
Reply to  Michał Lalik

Pojeździłem trochę na boschu i mi ta manetka nie przeszkadza. Jest solidna, tryby zmienia się łatwo. Rower można śmiało obrócić do góry nogami, wystarczy kawałek patyka pod gripami. Minimalistyczna manetka w levo tez dotyka ziemi po odwróceniu roweru.

DGZ
DGZ
4 lat temu
Reply to  Michał Lalik

Na nieoryginalnych gripach dotyka, wiem bo mam porysowana:)

puci
puci
4 lat temu
Reply to  Michał Lalik

no wiadomo, bo by nowego modelu nie dali do testów i rabat by zmalal :-)

Badyl
Badyl
4 lat temu

Możecie podać przykłady „ścianek totalnie niemożliwych do podjechania” na zwykłym rowerze, natomiast do wyjechania na elektryku? Kilkukrotnie już słyszałem ten argument wśród ebike’owców.
ps Co to za niebieski szlak?

Jakub
Jakub
4 lat temu
Reply to  Michał Lalik

A tym bardziej trakcję butów przy wypychu 25 kilowego kloca ;)

Badyl
Badyl
4 lat temu
Reply to  Michał Lalik

Dzięki.
Nie chodziło mi o ścianki w ramach testu tego roweru, ale ogólnie.
Ktoś może jeszcze sypnąć jakimiś przykładami?
Nie mówimy tu o warunkach deszczowo-błotnych, bo wtedy nawet prosty podjazd robi się problematyczny – to, jak mawiają w cyrku, oczywista oczywistość.

Badyl
Badyl
4 lat temu
Reply to  Michał Lalik

Byłem ciekaw tych mitologicznych ścianek wyjeżdżanych przez ebajkowców. Trochę z ciekawości, a trochę z chęci zmierzenia się z nimi na unplugged bike’u. Ciężko mi się oprzeć wrażeniu, że argumentacja ebikowców (w odpowiedzi na zarzuty, że to rowery dla emerytów) jakoby dzięki silnikowi są właśnie w stanie pokonywać podjazdy normalnie nie do wyjechania jest kompletną bzdurą i próbą usprawiedliwienia kupna ebajka. I jednocześnie zasłoną przed przyznaniem się, że są totalnymi amatorami niepotrafiącymi podjeżdżać. Przykład nr 3 od Matta. Byliśmy relatywnie niedawno (gdzieś w październiku) z kumplem na Skrzycznym i zjeżdzaliśmy na Malinowską. Po drodze minęliśmy ebajkowców robiących fotki. Dojechaliśmy do Malinowskiej do momentu mniej więcej takiego przyschniętego drzewa z prawej strony ścieżki o ile dobrze pamiętam. Dalej pchanie na samą górę. Odpoczęliśmy, coś zjedliśmy, pooglądaliśmy widoki, poczekaliśmy przy okazji na ebajkowców, bo byliśmy ciekawi dokąd dojadą. Co się okazało? Cała grupa zeszła z rowerów jeszcze wcześniej niż my! Jeden tylko próbował coś ambitniej, a i tak wymiękł gdzieś w okolicy wspomnianego drzewa. Nie piszę tego, aby dodać sobie +10 do zajebistości i żeby inni nas wielbili, tylko tego typu obrazki jeżdżąc po tzw. beskidzkich wyrypach widzimy często. To utwierdza w przekonaniu, że ebajki to jednak rowery dla emerytów albo dla bab (w celu trochę wyrównania szans). A 90% ebajkowców to po prostu cienkie bolki bez kondycji i ambicji. Nie będę pisał o łydzie, bo sam jej nie mam i z reguły jeżdżę na najmiększych przełożeniach, których notabene mi trochę na fest podjazdach brakuje…

Marek
Marek
4 lat temu
Reply to  Badyl

Nie patrz na innych jak sobie radzą na ebajkach, tylko sam spróbuj. Wtedy uzyskasz odpowiedź na trapujące Cię zagadnienie.

Matt
Matt
4 lat temu
Reply to  Badyl

To może ja spróbuję?

1. Końcowy, kamienisty odcinek do schroniska przy samym szczycie Skrzycznego, kiedy jedziemy od południa (od Doliny Zimnika). Niby nie uber-stromy i teoretycznie podjeżdzalny, ale ze względu na długość i masę luźnych kamieni nigdy nie zrobiłem go w całości. Odechciewa mi się max w połowie, a ja generalnie lubię atakować podjazdy. Na elektryku spokojnie do wyjechania moim zdaniem.

2. Ścianka na wylocie z lasu na polanę (patrząc z przeciwnego kierunku – w dół) mniej więcej w połowie żółtego szlaku z Koziej Góry na Szyndzielnię;

3. Podjazd pod samą Malinowską Skałę od strony Małego Skrzycznego.

Najczęściej nie chodzi o samą stromiznę tylko o luźne kamienie, przez które siła pedałowania ucieka i po chwili walki o przyczepność i przerzucania kolejnych partii gruzu człowiek się poddaje.

Badyl
Badyl
4 lat temu
Reply to  Matt

Dzięki, wreszcie jakiś konkret! Pkt 1 i 3 to faktycznie ciężka sprawa, mnie nigdy też się tam nie udało wyjechać, ale pkt 2, jeżeli dobrze zrozumiałem, masz na myśli zjazd żółtym wpadającym (przecinającym) na tę drogę szutrową prowadzącą z Bystrej na Kołowrót jest do wyjechania :)

Matt
Matt
4 lat temu
Reply to  Badyl

Teoretycznie wszystkie są do wyjechania jak się ma siuper skilla, nogę Pudziana, płuca Mai Włoszczowskiej i dużo samozaparcia :) No ale wiadomo, mało komu chce się walczyć z tętnem 200 a po ściance padać z wycieńczenia, próbować po kilka razy etc. szczególnie jak potem jeszcze długa droga albo jak ścianka jest już przy samym szczycie i sił już trochę brak… Na elektryku można to zaatakować i się przy okazji nie wykończyć zupełnie tylko pojechać dalej. Przynajmniej tak mi się wydaje, nigdy nie próbowałem…

Ale faktem jest, że nie oprócz siebie samego nie widziałem w tych miejscach nikogo kto atakował bez prądu ani też nikogo, kto by próbował na elektryku ;)

Adam
Adam
4 lat temu
Reply to  Badyl

Trudno mi mówić o czymś „totalnie niemożliwym” bo skoro dało się „wjechać” na górę Pałacu Kultury po schodach to pewnie można w różne miejsca przy odpowiednich umiejętnościach. Ale jak dla normalnych ludzi to pamiętam podjazd na Mosorny Groń wzdłuż nartostrady pod wyciągiem. Jedno z nielicznych miejsc gdzie „boost” się przydał. Jest to też podjazd który technicznie nie prezentuje nic specjalnego, ale wystarczy sprawdzić warstwice na mapie. Z drugiej strony nie wiem czemu ma służyć ta dyskusja…masz jakąś konkluzję? Bo to że na elektryku są w tym względzie zupełnie inne możliwości to chyba oczywiste. Co nie zmienia faktu że ataki na tego typu podjazdy na elektryku wymagają techniki i wbrew pozorom odpowiedniej kondycji. Nawet jeśli nawierzchnia sprzyja, to nachylenie jest takie że utrzymanie przedniego koła na ziemi staje się bardzo problematyczne.

Wolli
Wolli
4 lat temu

Tak z innej beczki, jak oceniasz kurtkę Foog?

Wolli
Wolli
4 lat temu
Reply to  Michał Lalik

Czy u Ciebie to co masz pod spodem też słabo schnie?
Tak do 2 stopni używam pod spód tylko koszulki termicznej i wiecznie jest mokra i tak się zastanawiam czy to wina nerki evoca, którą jestem przepasany i od dołu nie ma wentylacji czy po prostu jak to napisałeś „odcina” świat zewnętrzny?

Wolli
Wolli
4 lat temu
Reply to  Michał Lalik

Termoaktywna Brubeck więc chyba nie najgorsza.
Spróbuje następnym razem bez nerki.
Dzięki za odpowiedzi.

Rafał
Rafał
4 lat temu

Jest tam jakiś tryb walk assist? Jak to działa?

Adam
Adam
4 lat temu
Reply to  Michał Lalik

Ogólnie to chyba producenci mają z tym problem:) mnie irytowała konieczność ciągłego naciskania dźwigienki manetki w Steps8000, aż w końcu zacząłem wozić na kierownicy gumkę, zahaczam o element klamki hamulca i nie muszę nic przytrzymywać :)

ErPiotta
ErPiotta
4 lat temu

Jakoś nie mogę się przekonać do tego zwrotu w stronę elektryków na blogu.
Mam z e-MTB jeden fundamentalny problem: wpływ na środowisko. Generalizując, MTB jako sport/hobby i tak jest obciążające środowiskowo. Ciągła wymuszana „zbędność”: nowe geo, nowe standardy, brak wstecznej kompatybilności, nieserwisowalne cześci itd. A teraz do tego dokładamy jeszcze drogi w produkcji, skomplikowany silnik i elektronikę sterującą oraz baterię o ograniczonej żywotności, zbudowaną w oparciu o metale ziem rzadkich itd. O ile w pełni mechaniczny rower można (w uproszczeniu) rozłożyć samodzielnie w domu na materiały, z których został wyprodukowany, o tyle elektryka już nie. Kto będzie dbał o utylizację, jak po 3-5 latach komuś się znudzi albo zapragnie nowszego, mocniejszego, lżejszego?
Żeby nie było, nie jestem jaskiniowcem, który je surowe mięso i pierze pranie ręcznie, itd. Kluczowe jest dla mnie to, że e-MTB niczemu nie służy. To czysty hedonizm: pojadę dalej, szybciej, więcej. Może zamiast wykorzystywania tych zasobów do realizacji hedonistycznych potrzeb przeznaczymy te same zasoby np. na sprzęt medyczny, na coś, co realizuje jakiś pożytek społeczny?
Elektryki jako rowery do miasta: świetna rzecz! Mniej samochodów na ulicach, czystsze powietrze, mniej hałasu same zalety. Elektryki jako rowery sportowe? Czy to aby serio dalej jest sport?
Tyle mojego ramolenia.

Paweł
Paweł
4 lat temu
Reply to  ErPiotta

Nawet jeżeli elektryki sztucznie ograniczymy do miasta to i tak z czasem zrodzą sie z nimi hedonistyczne rywalizacje sportowe bo tak poprostu jest. Po za tym emtb to wąski segment i naprawde ciężko mi uwierzyć, że wykorzystuje tyle zasobów, że stanowiłby istotny wkład np w przemysł medyczny. Równie dobrze zrezygnujmy z telefonów komórkowych w obecnej formie, bo służą przeważnie rozrywce. Pozdrawiam!

ErPiotta
ErPiotta
4 lat temu
Reply to  Paweł

eMTB i rywalizacja sportowa w jednym zdaniu nie ma dla mnie sensu. Poza tym nie proponuję sztucznego ograniczania czegokolwiek, raczej zmianę nawyków użytkowników i bardziej świadome myślenie o skończonych zasobach. Natomiast argument o telefonach komórkowych jest słuszny, ponieważ piszesz o świadomej rezygnacji. Tak, w interesie naszym i przyszłych pokoleń jest pewien element samoograniczenia w konsumpcji. Gdzieś jest granica pomiędzy technologią użyteczną a tą, która jest tylko spełnianiem zachcianek. Dla mnie eMTB stoi poza granicą użyteczności.

Paweł
Paweł
4 lat temu
Reply to  ErPiotta

A dlaczego nie ma sensu? Bo człowiek siedzi na wspomaganej maszynie? Dla przykładu sporty motorowe to też sporty. Samoograniczenie konsumpcji to niestety mit bo zawsze człowiek bedzie chciał wiecej, w różnych aspektach. Myślę, ze indywidualnie więcej zrobimy dla środowiska kiedy przestanie się palic śmieci albo je wywozić do lasu czego skutki niestety obserwuje jeżdżąc po okolicznych szlakach.

ErPiotta
ErPiotta
4 lat temu
Reply to  Paweł

Istnieje już dyscyplina, gdzie sportowiec jedzie dwukołowym pojazdem z silnikiem w trudnym terenie, nazywa się motocross. Masz rację, to też jest sport, z tym, że nikt nie oszukuje się tam mówiąc o „wspomaganiu”. Czy podnoszenie ciężarów w egzoszkieletach też nazwiesz sportem? To będzie „wspomagane” podnoszenie ciężarów – eCiężary.
Mowisz o paleniu śmieci lub wywożeniu do lasu: to są po prostu wykroczenia i zwykłe chamstwo a nie nawyki użytkowników. Skoro nie palisz śmieci lub nie wywozisz ich do lasu, to równie dobrze możesz iść o krok dalej: nie używać samochodu bez wyraźnej potrzeby, zadowolić się smartfonem sprzed dwóch lat, lub, na przykład, nie ulegać modzie na eMTB.

Mike
Mike
4 lat temu
Reply to  ErPiotta

Temat jest trudny bo gdy chce się uprawiać sport nawet trochę bardziej amatorsko to przestaje to być eko.

Przykład, kolega biega maratony. Fajny ekologiczny sport.
Ale tak się mu podoba, że teraz lata od maratonu do maratonu, Berlin, Londyn, Boston.

Ja zresztą podobnie. Lubię jeździć. Ale jak co weekend jadę samochodem bo Bielska to robi się mało ekologicznie. Albo jak jadę 1500 km w Alpy bo mam ochotę pojeździć w górach.

Wiem, że postępuje nieekologicznie, ale jako jednostka nie potrafię i nie chcę odmówić sobie tej przyjemności.

Edward
Edward
4 lat temu
Reply to  Mike

Nie rozumiem latania na różne maratony, tu i tu biegniesz, nuda, już klepanie tabelek w korpo jest ciekawsze… ;p
Co do tematu – kolarstwo, rowery są już nieekologiczne, produkuje się ich rocznie znacznie więcej niż samochodów. Dochodzi transport rowerów z Chin (przez pół świata). Częste wymiany części, powstają odpady z zużytych części (nie wiem jak wygląda ich segregacja i dalsza droga – w zasadzie metalowe części można wrzucić do pojemnika na metale czy oddać do skupu, ale czy np. serwisy rowerowe tak robią z dajmy na to zużytymi zębatkami – nie wiem). Stare części zalegają ludziom, bo często nikt nie chce ich kupić, masa starych rowerów to samo.
Teraz dokładamy ebajki – super sprawa, większe możliwości dla użytkowników, dla starszych rowerzystów, mniej wytrzymałych itp., no fajnie. Ale produkcja takich rowerów jest bardziej szkodliwa dla środowiska, części się szybciej zużywają. A co z zużytymi bateriami, silnikami?

angelino
angelino
4 lat temu
Reply to  ErPiotta

Masz w kilku kwestiach rację, zapewne pojawią się problemy z utylizacją lub zniszczeniem baterii. Czy jednak e-rowery niczemu nie służą? Oboje z żoną jesteśmy po sześćdziesiątce , mamy zoperowane kolana, kochamy góry i mtb. Elektryki dają nam nową szansę, no ale skąd miałbyś wiedzieć, ile to radości … . Hedonizm powiadasz. Myślę serio o tym co napisałeś i zauważam, bez kpin – uwierz proszę – że oglądanie gór w tv też generuje problemy.

ErPiotta
ErPiotta
4 lat temu
Reply to  angelino

Piszesz jednocześnie racjonalnie i emocjonalnie. Doskonale Cię rozumiem, eMTB otwiera lub ponownie otwiera drogę do tego sportu ludziom wcześniej tego pozbawionym i to JEST pożyteczne. Jednak uderz się w pierś i powiedz mi, ilu takich użytkowników eMTB spotykasz na szlaku? Czy jednak większości nie stanowią młodzi, zdrowi ludzie (jak autor bloga, na przykład), którzy z powodzeniem mogliby jeździć na zwykłych MTB? Piszesz o radości. Czy masz na myśli tę radość, którą będzie miał polski emeryt kupujący rower za 25 tys. PLN żeby jeździć nim Enduro? Ile jest sprzeczności w tym obrazku?

angelino
angelino
4 lat temu
Reply to  ErPiotta

Zapewne, ani Ty, ani ja nie mamy ochoty prowadzić sporu. Może jednak, w ramach ćwiczenia logicznego „przeskanujesz” własne wypowiedzi w poszukiwaniu sprzeczności, nadużywania generalizacji, manipulacji etycznych czy argumentów ad personam. Do zobaczenia na szlaku.

Marek
Marek
4 lat temu
Reply to  ErPiotta

Używam mojego ebajka enduro codziennie (dojazdy do biura) i w weekend enduro. Jest to wszechstronny pojazd. W zime też się świetnie sprawdza (można się cieplej ubrać i cisnąć).
W ten sposób ograniczam jazdę autem o jakieś 5k km rocznie – fajnie?

Ewa
Ewa
4 lat temu
Reply to  Marek

Myślę, że najważniejsze to zachować zdrowy rozsądek. Wiadomo, że większość ludzi nie zrezygnuje nagle z samochodu, latania samolotem czy używania komórki. Ale to nie znaczy, że nie można ograniczać swojego impaktu środowiskowego. Samochód – ok ale mało spalający i tylko jak muszę (przy czym dla każdego to muszę będzie czym innym). Komórka – ok ale przed wymianą na nową pomyśleć czy faktycznie wymiana jest konieczna. Ebike – ok jeśli to mój jedyny sposób na jazdę rowerem, bo inaczej nie mogę a jest to dla mnie ważne. Generalnie to jest dodanie kolejnego kryterium przy podejmowaniu wszystkich decyzji, a nie jakieś z góry narzucone zasady. Jest to jakieś tam lekkie utrudnienie życia, no ale niestety życie w świecie skończonych zasobów ma swoje konsekwencje.

Bartek
Bartek
4 lat temu
Reply to  ErPiotta

Jak będziesz miał 42 latka i problem z kolanami przy wchodzeniu i schodzeniu w górach jak i jeździe tradycyjnym mtb to kupisz elektryka i problem zniknie. Przynajmniej dla mnie znikną a mieszkam w Makowie Podhalańskim ( Bedskid) i mogę się na elektryku udać gdzie chcę bez bólu ( pasmo Policy , Koskowa Góra , Gorce, itd) . Dla mnie wspaniały to wynalazek, a cała dysputa o tym czy to ma sens czy nie jest bezzasadna. Ja mam Krosa SB2 opny 3.0 , większe tarcze hamulcowe, jest jak czołg i nie zamienił bym go już na żaden inny rower . Tyle mam radochy.
P.S

Co do ekologii akumulatora to wiem, że 90 % tego aku wyląduje w ziemi bo nie podlega recyclinowi , a wyprodukowanie go ekologiczne też nie jest. Ten sam problem będzie dotyczył akumulatorów aut elektrycznych. Ale ekoterrorysci otrząsną z tym problemem się tak za 30 lat jak z torbami foliowymi ( pamiętam jak wycofano papierowe a plastikowe zrywki miał być zbawieniem dla lasów i środowiska )

Błażej
Błażej
4 lat temu

Porównując napęd Boscha IV generacji do Shimano Steps e8000, którego testowałeś wcześniej, który napęd byś wybrał ? Dodam, że Shimano na 2020 wypuszcza już baterię 630 Wh, więc ten parametr jest w obu napędach taki sam.

Błażej
Błażej
4 lat temu
Reply to  Michał Lalik

Więc z tego wynika, że można powiedzieć, że Bosch nową generacją napędu dogonił, ale nie przegonił Shimano :)

Jacek
Jacek
4 lat temu

Mój boże, dożyliśmy czasów, w których rowery mają podwozia

Maćko
Maćko
4 lat temu
Reply to  Jacek

Ponadto miast czystej, nieskomplikowanej przyjemności z jazdy na rowerze mówimy o pojemności bateri. K..

Maćko
Maćko
4 lat temu
Reply to  Michał Lalik

Nie, ale nie chciałbym tracić czasu na internetowe dyskusje, które merytorycznie bardzo niewiele wnoszą. Czytajac powyzsze komentarze odnoszę wrażenie,że to jak słowne przepychanki w sejmie. A temat urasta do co najmniej problemu narodowego.Ja dziekuje, wysiadam jak Jopek

Maćko
Maćko
4 lat temu
Reply to  Michał Lalik

Absolutnie tracę czas.

Maćko
Maćko
4 lat temu
Reply to  Maćko

Poza tym proponuję Panu czytać uważnie komentarze. W żadnym z moich nie padło wulgarne słowo.

Maćko
Maćko
4 lat temu
Reply to  Michał Lalik

Interpretuj to dowolnie. Czy litera k musi oznaczac z zalozenia slowo o którym piszesz ? Nie sadzę

arek
arek
3 lat temu
Reply to  Michał Lalik

nawet polubilem czytanie 1enduro i prawie zlozylem zamowienie ale razi mnie, ze kazde niezgadzanie sie z autorem w komentarzach wywoluje niewielka ale jednak agresje, jak sam sugeruje lepiej zajac sie czyms innym.

PabloRS
PabloRS
4 lat temu
Reply to  Michał Lalik

Trafione w punkt! ;-) Nie moge zrozumiec ludzi którzy hejtują elektryki…. Przecież wystarczy ich nie kupować i na nich nie jeździć… Sam jeżdzę analogowo ale elektryk z jakiś czas na bank zagości u mnie w garażu i będzie stał kolo swoich analogowych braci dając mi masę frajdy z jazdy PO GÓRACH bo czyż nie o to chodzi w tym sporcie? Amen.

Matt
Matt
4 lat temu
Reply to  PabloRS

Ja może nie hejtuję, ale trochę rozumiem obawy i sam je mam. Elektryki obniżają kondycyjny próg wejścia w MTB i w górach pojawiają się na rowerach ludzie, którzy bez prądu nigdy by się tam nie pojawili i nie powinni. Jednak to trochę kupowanie kondycji za kasę.

Wielu ludzi będzie na eMTB jeździć normalnie bo jeździli na analogu. I do takich nic nie mam. Ale pojawiają się też zawalidrogi, grube baby, Janusze, lanserzy, którzy chcą selfika w kasku na Instagrama a potem potrafią tylko stoczyć się w dół na hamulcu. Ostatnio na własne oczy widziałem jak rodzinka tego typu wyjechała elektrykami Z KOLEJKI LINOWEJ na Szyndzielnię. Mimo że mieli elektryki, wyjechali kolejką…

Potem tacy robią tłok i stwarzają niebezpieczeństwo na szlakach.

Adam
Adam
4 lat temu
Reply to  Matt

Jest takie ryzyko. Nowe pokolenie husarii które zaczęło jazdę od razu od elektryka. Pałowanie na najmocniejszym trybie do odcięcia. Na razie nie zauważyłem w górach. Ale ja generalnie omijam popularne „trail center”. A na dzikim czy raczej naturalnym szlaku są miejsca gdzie nawet elektryk nie da rady. A wtedy trzeba walczyć z +20kg klocem, słabo tam widzę grubą babę :) Niedawno to się naszarpałem aby się na Pilsko dostać…

Bartek
Bartek
4 lat temu
Reply to  Adam

W pełni się zgadzam. jazda po tradycyjnych szlakach PTTK na elektryku to super frajda, ale fakt trzeba też pchać czołg, ale weżmie też podjazdy których nawet zaprawiony w bojach tradycyjny kolarz mtb nie pokona. . Ja też nie lubię ” przygotowanych ścieżek” , dlatego wybieram te naturalne.

angelino
angelino
4 lat temu
Reply to  Matt

Grube baby powinny znać swoje miejsce, prawda?

angelino
angelino
4 lat temu
Reply to  angelino

Matt, ponieważ piszesz też o Januszach, korciło mnie by zadać Ci to pytanie.

PS.
1. może po prostu rodzinka na Szyndzielni miała w planach długą trasę, stąd strategia „kolejkowa”?
2. czy ironia wobec zdjęcia noworysza w kasku nie jest reakcją” starego wyjadacza” na skradzione przedstawienie? Lans Cię śmieszy, przyjmij zatem pozycję widza w bike-barze w Bielsku by zobaczyć wspaniałe przedstawienia w ramach „Enduro Theatre Festival”. Uwielbiam to miejsce za jakość wystawianych sztuk i pyszne burgery oraz piwo!
3. Zgoda, tłok w górach to ciemna strona popularności e-bików.

Matt
Matt
4 lat temu
Reply to  angelino

Co do rodzinki – bardziej wyglądało, jakby ich strategią było wyjechanie z kolejki na Szyndzielni, piwo/kiełbasa w schronisku, przejazd do schroniska pod Klimczokiem i powtórka, a potem zjazd nartostradą w dół.

Co do grubych bab – bezpieczniej i zdrowiej dla mnie i dla nich byłoby, gdyby zaczęły przygodę z MTB od Cyganki i okolicy Błoń, a dopiero potem próbowały atakować Szyndzielnię, choćby i na elektryku.

Odnośnie przedstawienia; nie wiem czy mogę się nazywać starym wyjadaczem (skoro pamiętam napędy 3×9 i koła 26 to chyba tak :P) ale zgadzam się, sam bywam i obserwuję ;) Szczególnie bawi mnie relacja poziomu cenowego ubrań i gadżetów do poziomu rowerów. Totalnie nie rozumiem wywalania przez młodych ludzi liczących każdy grosz kupy kasy na kolorowe, oczojebne ciuszki z wielkimi napisami i masę ochraniaczy, podczas gdy ujeżdżają podstawowego Krossa po Twisterze. Chyba jestem dziwny bo u mnie proporcja ceny szmat do roweru jest dokładnie odwrotna ;)

Ale żeby nie było wątpliwości – nikomu nie zabraniam niczego i nie mam prawa. I nawet selfika zdarzy mi się sobie strzelić. Ale można chyba sobie czasem pomarudzić i posnobować, kiedy nasz ulubiony i dotąd dosyć niszowy sport zaczyna przez elektryki odczuwać negatywne strony „masowości”, nie?

Marcin Maj
Marcin Maj
4 lat temu
Reply to  angelino

Takie jak choćby Ashley Graham?

Badyl
Badyl
4 lat temu
Reply to  Matt

Być może przesadzam, ale ja oczami wyobraźni widzę to trochę w drugą stronę. Debili w dresach z trzema paskami na co dzień jeżdżących BMW z 1cm BB heightem pędzących jak pojeby enduro ebajkami po szlakach PTTK i mijających turystów na grubość lakieru i tym samym psując od wieków pozytywne i miłe relacje pomiędzy rowerzystami a piechurami. Generalnie należy sobie powiedzieć, że nie wszystko jest dla wszystkich! I tak jak wolałbym nie widzieć „turystów debili” chodzących w japonkach czy szpileczkach po Tatrach i odwalających akcje jak np. tutaj: https://bezprawnik.pl/morskie-oko-turysci-utkneli tak podobnież wolałbym nie widzieć idiotów na rowerach w miejscach, gdzie nie powinno ich być i gdyby nie ebajki to by się tam nie znaleźli. W MTB jest niejako z definicji wpisany duży wysiłek fizyczny, kondycja, technika, itp., itd., etc., zatem nie potrafisz wyjechać na jakąś górę o własnych siłach to ćwicz albo jeźdź w kółko po lotnisku albo daj se spokój i idź na basen czy dyskotekę powyrywać dupeczki. Niestety ebajki (o wyciągach nie wspomnę, ale tych jest relatywnie mało) umożliwiają pójście na łatwiznę i osiągnięcie czegoś co bez silnika byłoby dla większości niemożliwe. Teoretycznie niby fajnie, praktycznie nie do końca.

Bartek
Bartek
4 lat temu
Reply to  Badyl

Człowieku , „buraków ” zawsze gdzieś spotkasz . Ale to są niechlubne wyjątki

Bartek
Bartek
4 lat temu
Reply to  Badyl

P.S . Ja jeżdżę na ebiku po szlakach PTTK. Jak widzę turystę to mówię dzień dobry, i jadę wolniej niż on idzie a czasem nawet staję i czekam aż przejdzie , albo mówię przepraszam i mnie przepuszczają. Jak kulturalny człowiek korzystający ze szlaków górskich.

Cyprian
Cyprian
4 lat temu
Reply to  Michał Lalik

Pamiętaj, że piszesz o czytelnikach swojego bloga. To Ty ich zapraszałeś do odwiedzin, więc nie wytykaj im bólu dupy (którego nb nie widzę).

Matt
Matt
4 lat temu
Reply to  Jacek

Mnie bardziej drażni „kokpit” który często pada na tej stronie, mimo że było to słowo ujęte bodaj w osobnym artykule o złych/źle używanych słowach w kontekście MTB.

Ludzie, dwie rurki skręcone ze sobą (mostek i kiera) to nie żaden KOKPIT.

Kokpit pochodzi od angielskiego „pit” co oznacza „nora, jama” i musi to być coś, co Cię otacza, w co się zagłębiasz. Kokpit jest w samolocie, w samochodzie (szczególnie sportowym) również. Ale nie są na pewno kokpitem kierownica i mostek w rowerze, to jest jakiś absurd żeby używać tego słowa w tym kontekście.

Baton
Baton
4 lat temu
Reply to  Matt

jak Pit z angielskiego to i Cock, dalej nie będę już tłumaczył pełnej nazwy ;)

Matt
Matt
4 lat temu
Reply to  Baton

Cock czyli kogut, wiadomo :P Pierwotnie chodziło o dołek, zagłębienie, gdzie walczyły koguty, potem marynarze zaczęli tak nazywać miejsce na łodzi, gdzie znoszono rannych marynarzy (jak po walce kogutów), a że tam przy okazji znajdowało się sterowanie różnymi rzeczami w okręcie, nazwa przylgnęła.

… czy jakoś tak :P

Matt
Matt
4 lat temu
Reply to  Michał Lalik

Równie dobrze każdy, kto używa słów z Twojego wpisu „6 rowerówych słów, których używasz źle” mógłby się powołać na tę ewolucję i powiedzieć Ci, żebyś sobie swoje mądrości wsadził… Nie bądź Pan hipokryta – sam żżymasz się nad niektórymi wykrzywionymi słowami, a jak ktoś robi to samo w odniesieniu do Ciebie, to „ewolucja języka”.

Jasne, ze język ewoluuje ale nadal kokpit w samolocie/samochodzie to miejsce, które Cię otacza, w którym siedzisz. Ciągle zachowuje to sens oryginału. A nazywanie tak dwóch rurek na krzyż zakrawa na kpinę i jest bardzo, ale to bardzo pretensjonalne.

Wiem, że to nie Ty wymyśliłeś, ale walczmy z tą głupią nowomową i marketingowym bełkotem. To niczemu nie służy. Kierownica to kierownica i w 99% przypadków wystarczy o niej pisać, nie o „kokpicie”.

Matt
Matt
4 lat temu
Reply to  Michał Lalik

Nie zgodzę się; powołując się na ewolucję języka można bronić zarówno „recenzji”, pisania „pedała” jak i „treningu”, a właściwie wszystkiego i zawsze. Znam kilka osób, które będą bronić „poszłem” i „wezne” również powołując się na ewolucję języka. Co sprytniejsi będą wskazywali na istnienie „dopuszczalnej oboczności” :P

Z tym „kokpitem” jest podobnie jak z „treningiem” zamiast „pójścia na rower” – wygląda to jak pretensjonalne nadanie większej wagi czemuś z natury prostemu jak kierownica i mostek (bo w tym znaczeniu najczęściej jest używane to słowo w kontekście MTB). I dlatego pachnie to marketingowym bełkotem, który w takim nazywaniu prostych rzeczy w nowy sposób celuje („aktywne hydro molekuły” i takie tam).

Zostawię tu definicję słownikową kopitu, która nie dopuszcza tego użycia, jakie stosujesz:

https://sjp.pwn.pl/sjp/kokpit;2563821

Dartmoorowiec
Dartmoorowiec
4 lat temu

Witam przybywam z pytaniem, czy dla osoby o wzroście 178cm lepiej wziąć rozmiar ramy dartmoor primal 27.5 M czy L. Pamiętam że testowałeś ten rower i stwierdziłem że mógłbyś mi pomóc w wyborze. Rower na tej ramię miałby służyć do jeżdżenia po trasach enduro ale także do skakania na hopkach więc dla tego nie wiem co wybrać :/?

Dartmoorowiec
Dartmoorowiec
4 lat temu
Reply to  Michał Lalik

Wiem że nie ma to żadnego związku, ale stwierdziłem że pisanie tego pod testem primala z przed dwóch lat nie ma zbyt dużo sensu

Tomek
Tomek
4 lat temu
Reply to  Dartmoorowiec

L zdecydowanie,

Mam 172 i mam Mkę i jest super.

Mike
Mike
4 lat temu

Trochę postów o hejcie na elektryki. Przyznam, że też mam z nimi problem.
Jeszcze nie w Polsce, ale w Alpach w niektórych miejscach już jest ciężko pojeździć.

Przykład z tych wakacji, gdzie na trasy enduro wjeżdżają ludzie z dużą nadwagą, całkowicie nieprzygotowani do uprawiania jakiegokolwiek sportu.

Następnie zjeżdżają na siedząco na hamulcu trasy i blokują przejazd dla wszystkich. Jazda w tempie poniżej 10 km/h. A spróbuj takiego poprosić by cię przepuścił to dostaniesz bluzgę, że głowa mała.

Często też stwarzają poważne zagrożenie. Typu postój na wyjściu z zakrętu na środku, za górką. Zatrzymywanie podczas zjazdu gwałtowne.

I jadę za takim gościem i krew mnie zalewa. Wydaje mi się, że w niektórych miejscach jest już przewaga takich ludzi i kompletnie nie można jeździć. A najlepsi to są artyści co mają zapasowe akumulatory przyczepione do ramy.

W Polsce ten problem również się pojawi. Kolega ma sklep rowerowy. Mówi, że sprzedaje więcej elektryków niż rowerów enduro zwykłych.

Wiem, że to biznes więc tylko wylewam swoje żale. Ludzie z natury są leniwi i e-mtb docelowo wyprze normalne rowery.

Bartek
Bartek
4 lat temu
Reply to  Mike

Człowieku nie obwiniaj e-rowerów . To ludzie są winni.

Michał
Michał
4 lat temu

W tym roku startuje eEWS. Panowie zaczęło się na dobre ;)

Odwiedź mój profil na
Instagram Top